De datum van de aanslag op president Kabila volgt precies 40 jaar op de moord van Patrice Lumumba. Bij zijn aantreden in mei 1997 trof Kabila de erfenis aan van meer dan 35 jaar Mobutu-dictatuur. De staat functioneerde niet meer, de schatkist was leeg, het volk gedemoraliseerd, Congo was economisch en sociaal verwoest. Bovenal werd het land meegesleurd in de conflicten van de buurlanden. Ruim een miljoen Hutu-vluchtelingen uit Rwanda en Burundi hadden Oost-Congo overspoeld, leefden in kampen, waar ze door het Mobutu-regiem opnieuw bewapend werden. Nadat Kabila zich in Kinshasa wilde ontdoen van de Rwandese overheersing, keerden zijn voormalige bondgenoten Rwanda, Uganda en Burundi zich tegen hem en vielen in augustus 1998 Congo binnen. Elke poging die Kabila ondernam om Congo weer op te bouwen liepen stuk op de oorlogsituatie. Ook de democratisering, waar hij bij zijn aantreden een tijdschema voor opgesteld had, kwam niet van de grond. Het Westen keek toe en gaf nimmer steun aan de goed gefundeerde plannen van de Congolese regering voor herstel van het land.

The assassination of President Kabila came exactly 40 years after that of Patrice Lumumba. At his first appearance as head of state in May 1997 Kabila encountered the legacy of more than 35 years of Mobutu dictatorship. The state was no longer functioning, the treasury was empty, the people was demoralised, Congo (Zaire) was economically and socially ruined. Above all the country was being dragged along in conflicts of the neighbouring countries. More than one million of Hutu refugees from Rwanda and Burundi had overrun East-Congo and lived camps where the Mobutu regime helped them to rearm. When Kabila tried to free himself of the Rwandan domination, his former allies, Ruanda, Uganda and Burundi turned against him and invaded Congo in August 1998. Every attempt of Kabila to reconstruct the country broke down on the situation of war. Also democratisation, for which he had fixed a timetable at the start of his presidency, did not get from the ground. The West sat by and watched. It never gave support to the well-prepared reconstruction plans of the Congolese government.